SuperVISIE

Ik heb 30 jaar directie- en leidinggevende ervaring en weet dus hoe invloed uit te oefenen in organisaties. Dat is ervaring die ik o.a. in management-supervisies deel met mensen die willen sturen.

Supervisie is een werkvorm, die in de opleiding van zorgverleners vaak voorkomt - een supervisor volgt de ontwikkeling van een supervisant en stimuleert die na te denken over wat hij of zij doet en waarom. Ik vind het belangrijk om in supervisietrajecten te zoeken naar de missie en visie van waaruit iemand wil sturen.

SuperVISIE vind ik een mooi woord, omdat ‘visie’ er al in zit.

Vanuit mijn ervaring heb ik een visie op zorg en ondersteuning die ervan uitgaat dat je zorg, ondersteuning, maar ook onderwijs biedt, waar iemand om vraagt. Deze mens (patiënt, cliënt, leerling, werkzoekende enz.) heeft – soms impliciet – een VISIE op wat hij of zij nodig heeft. Die visie verleent het handelen van een hulpverlener en ondersteuner legitimiteit van handelen.
Als manager en directeur weet ik dat je te maken hebt met medewerkers (hulpverleners en ondersteuners) en collega's die een VISIE hebben op zorg, ondersteuning en onderwijs, die niet altijd die van de manager is.
Voorts weet ik ook dat er een bestuurlijke context is, waar sprake kan zijn van een VISIE die bepalend kan zijn voor wat er mogelijk is.

Al die VISIES bepalen dus de context waarin je werkt en managet.
Jij moet vervolgens een soort SUPER-VISIE – een eigen visie - ontwikkelen voor je kunt starten met je werk als manager. Ga je je neerleggen bij de visies van anderen? Moet dat? En in welke mate dan? Waar kun je je ruimte – die is vaak groter dan je denkt - nog vinden? Wat kun en wil je veranderen? Vind je wat er overblijft nog zinvol om te doen vanuit jouw visie op zorg, ondersteuning en onderwijs?

Als dat zo is, dan kun je aan de slag. Dan kun je beginnen met managen. Vanuit jouw visie voor jou haalbare doelen stellen, afgestemd op je context. Bepalen hoe, met wie en wanneer je die wilt en kunt bereiken. En dan doen en implementeren. Bijstellen waar nodig, maar altijd denkend en handelend vanuit het doel dat je je gesteld hebt. Ik zit of sta graag ‘in de schaduw’ mee te denken en te praten of aanwijzingen te geven. En dat mag ook supervisie heten